Aciche, Ö. (2002). Evlilikte kullanılan başa çıkma yollarını ölçen Evlilikle Başa Çıkma Ölçeği`nin Türk çiftlerine uygulanabilirliği. (Yüksek Lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bu araştırmanın temel amacı Evlilikte Başaçıkma Yolları Ölçeğinin Türk formunun geçerlik ve güvenirliğini araştırmaktır. Ayrıca, demografik değişkenlerin (cinsiyet, yaş, evliliğin süresi, sahip olunan çocuk sayısı, eğitim düzeyi) evlilikte kullanılan farklı başa çıkma yollarını yordayıp yordamadıklarının araştırılması hedeflenmiştir. Araştırmanın örneklemi kartopu tekniği ile seçilmiş olan 410 evli bireyden oluşmaktadır. Veriler, katılımcılara Evlilikte Başaçıkma Yolları Ölçeği, Eşler Uyum Ölçeği ve Demografik Bilgi Formu’nun uygulanması ile elde edilmiştir.Sonuçlar, Evlilikte Başaçıkma Yolları Ölçeğinin, Türk kültüründe evliliğe ilişkin başaçıkma yollarını ölçmek için geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu göstermiştir. Ölçek, orjinal formunda olduğu gibi, 66 maddeden ve Kendini suçlama, Olumlu yaklaşım, Çatışma, Kendiyle ilgilenme ve Kaçınma olarak beş alt boyuttan oluşmaktadır. Regresyon analizi sonuçları, demografik değişkenlerin, evliliğe ilişkin dört başaçıkma yolunu (Kendini Suçlama, Çatışma, Kendiyle İlgilenme, Kaçınma) yordamaktadır. T testi sonuçları ise, cinsiyetin, Kendini Suçlama ve Çatışma tarzı başaçıkma yollarını kullanma ile anlamlı olarak ilişkili bulunduğunu göstermektedir. Araştırma bulguları ilgili literatür ışığında tartışılmıştır.