Ayyıldız, E. (2012). Çok Engelli Görmeyen Çocuklar İçin Söz Öncesi İletişim Becerileri Ölçeği’nin geliştirilmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek için, çalışmaya katılan çok engelli görmeyen çocuk sayısının (n:65) yetersizliğine rağmen faktör analizi yapılmıştır. Çok engelli görmeyen çocukların ölçeğin alt boyutlarından ve ölçeğin bütününden
aldıkları puanlar arasındaki ilişkiyi, yaş, eğitim alma yılı, engel sayısı gibi değişkenler açısından değerlendirmek için Pearson Korelasyon Testi uygulanmıştır. Sağlıklı gelişim gösteren bebeklerin ölçeğin alt boyutlarından ve ölçeğin bütününden aldıkları puanlar arasındaki ilişki ve yaş değişkeni açısından değerlendirilmesi ise yine Pearson Korelasyon Testi ile yapılmıştır. Pearson Korelasyon Testi ile elde edilen eğitim alma süresi ve engel sayısı değişkenlerine dair analiz sonuçlarını farklı bir açıdan incelemek için, çok engelli görmeyen çocukların sahip oldukları engel sayısı ve eğitim alma süresinin, ölçeğin alt boyutlarından ve ölçeğin bütününden alınan puanlara etkisine hiyerarşik regresyon analizi ile de bakılmıştır.Ölçeğin yapı geçerliğini desteklemek amacıyla çok engelli görmeyen çocuklarla, sağlıklı gelişim gösteren bebeklerin oluşturduğu iki ayrı grubu karşılaştırmak için, Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır. Ölçeğin ayırt edici geçerliği ise, ölçekten en düşük puanı alan %27 ile en yüksek puanı alan %27’yi oluşturan uç gruplar için madde ayırt ediciliği incelemek için t testi yapılarak sağlanmıştır.
Ölçeğin, değerlendirmesini beklediğimiz nitelikleri ölçen sorularının kendi içlerinde birbirleriyle ne kadar ilişkili olduklarını ve ne kadar homojen bir soru grubu oluşturduklarını belirlemek için iç tutarlılık güvenirliği Cronbach’s Alpha katsayıları hesaplanarak bulunmuştur. Değerlendiriciler arası güvenirlik ise, araştırmacı tarafından puanlanan 65 uygulamanın %30’unu oluşturan 20 tanesinin yansız bir şekilde seçilerek, değerlendirmesi için 63 alandan bir uzmana puanlaması için verilmesiyle elde edilmiştir. Değerlendiriciler arası güvenirliği belirlemede yine Cooper, Heron ve Heward (1987)’ın formülü kullanılmıştır.
3 alt boyut ve 17 madde
Davranış düzenleme(5m)
Sosyal etkileşim(9m)
Ortak dikkat(3m)
